ebet

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ebet

a. Ebedî, sonsuz.

Son arananlar:

• yeryüzü,
• çıldamak,
• milliləşdirmə,
• fide,
• Boş,
• salobatli,
• hökmfərma,
• pur,
• ishench,
• ertden,
• ürkümek,
• göğem,
• hopmaq,
• pivo,
• kambagal,
• tançımak,
• Holl,
• xarajat,
• shahvat,
• beyefendi,
• canıt,
• ebet