dərun
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
dərun
is. [fars.] klas.
1. İç, daxil.
2. məc. Qəlb, ürək. Çapdı dərunumu cəlalın şövqi; Ağlımı uğratdı zayə qaşların. “Aşıq Qərib”. [Həsənqulu bəy:] Bu qədər çirkin ürəkli və qara qəlbli adamlar içində bir nəfər saf dərun və qəlbi pak adam görmək necə böyük xoşbəxtlikdir. Ü.Hacıbəyov. Sonra gözlərini onlardan çəkib öz dərununa, qəlbinə çevirdi. Ə.Əbülhəsən.