dıkkı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dıkkı

az, kâfi olmayan, yetersiz, dar. ~ cürügen zat: az bulunan şey, aşarık ~ tüldü: yiyecek yetersiz değil, har ne ~ bolğandı: herşey azalmış, ~ kiyim: dar elbise, börk maña ~ keledi: bere bana dar geliyor.

Son arananlar:

• togramcha,
• Çün,
• kolça,
• qızılözək,
• terslev,
• oñay,
• diktatorlik,
• beast,
• İskambil,
• masker,
• ölçenmek,
• akiliq,
• inci,
• tetiklik,
• abad,
• sərələnmək,
• screwy,
• patallak,
• əlac,
• nun,
• şekerleme,
• dıkkı