düngün

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

düngün

(=dünügün) zərf, klas. Gecə-gündüz, daima. Düngün fəraqindən gözüm yaş tökərü qan axıdar. Nəsimi. Əmma dünükün fəğan edərdi; Xunabi-cigər rəvan edərdi. Füzuli.

Son arananlar:

• ge,
• həcc,
• immiqrant,
• uzunasiga,
• geniz,
• Təhqiqat,
• vein,
• caşkay,
• Evlendirmek,
• bol,
• dəzgah,
• Xal,
• qatlanmoq,
• Yemin,
• şumlamaq,
• sakalsız,
• tatarcık,
• dinamomaşın,
• nabaktı,
• Çelik,
• Papağan,
• düngün