düme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

düme

[dümö], at. Ýagyş, gar suwunyň yzgaryna, sil suwunyň baran ýerine ekilýän ekin. Onuň kakasy ýatymlaýyn gidip, dag içiniň amatly ýerlerinde ekilen düme arpalary orýardy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• comfort,
• L,
• mehtər,
• lom,
• musabiqe,
• istisqo,
• Mühlet,
• Ursa,
• geçerlik,
• matoo,
• oktem,
• ikkilik,
• Kepek,
• indemek,
• dormant,
• guncha,
• cüdö,
• harekat,
• Köfte,
• avuv,
• hezeyan,
• düme