düme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

düme

[dümö], at. Ýagyş, gar suwunyň yzgaryna, sil suwunyň baran ýerine ekilýän ekin. Onuň kakasy ýatymlaýyn gidip, dag içiniň amatly ýerlerinde ekilen düme arpalary orýardy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• truncate,
• bulga,
• angles,
• rəqs,
• sələm,
• apotheosis,
• kusuk,
• goşulmak,
• aýdyň,
• zımnen,
• bağlayıcı,
• qurghaqliq,
• etnoqrafik,
• müzikal,
• qaratelli,
• döl,
• katorqa,
• özbaşına,
• Kelebek,
• kamalış,
• danimarkalı,
• düme