bağlayıcı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bağlayıcı

is.
1. Qrammatikada: cümlələri və ya cümlə üzvlərini bir-birinə bağlamaq üçün işlənilən köməkçi nitq hissəsi; məs.: və, ki, çünki, belə və s.
2. İki şeyi bir-birinə birləşdirən, bağlayan, əlaqələndirən vasitə və s.

Son arananlar:

• cabıv,
• aspiration,
• ahl,
• slur,
• Ümüş,
• giriz,
• Böbrek,
• gəzişmək,
• kabil,
• çakma,
• kıçuu,
• çyban,
• ýol,
• ötesh,
• yañılgan,
• lux,
• tuvğanlı,
• kəndçi,
• bukalemun,
• soku,
• ötmök,
• bağlayıcı