bağlayıcı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bağlayıcı

is.
1. Qrammatikada: cümlələri və ya cümlə üzvlərini bir-birinə bağlamaq üçün işlənilən köməkçi nitq hissəsi; məs.: və, ki, çünki, belə və s.
2. İki şeyi bir-birinə birləşdirən, bağlayan, əlaqələndirən vasitə və s.

Son arananlar:

• russian,
• qatışıq,
• zomin,
• osuyat,
• oloy,
• aleut,
• sushilka,
• şav,
• qatılaşma,
• tisarmoq,
• beytarap,
• yavuzluk,
• Zəif,
• dıbırdamak,
• Kana,
• qaynar,
• within,
• olağanüstü,
• mildly,
• küt,
• qeyser,
• bağlayıcı