dümbe

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

dümbe

f. Arka, sırt.

Son arananlar:

• hərcmərc,
• salname,
• Düyün,
• seriliv,
• Geviş,
• taber,
• tamşan,
• casmin,
• yurun,
• tov,
• Kamsız,
• çöyrö,
• hanjak,
• örçük,
• Sevap,
• bay,
• ýaýkanmak,
• puflamoq,
• Juda,
• Qənim,
• butamak,
• dümbe