döğmek
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
döğmek
1. Dövmek (ezmek)
Son arananlar:
- bediiy,
- kürkürö,
- yeknəsəq,
- kazak,
- monday,
- ayılğa,
- dağ,
- ideg,
- kırlangıç,
- qəyyumçuluq,
- kırmak,
- kırmaçı,
- uyarlıq,
- Kakı,
- abstraktlaşdırılma,
- yoğunlaşdırmaq,
- kırpmak,
- ziyarat,
- kırsal,
- iliguzildi,
- kırtiş,
- döğmek