duva

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

duva

dua, muska. ~ etmek: dua etmek, kollanı ~ğa caymak: elleri duaya açmak, kemik ~: kemik duası, hıynı ~: sihir, büyü, ~ cazıv: muska yazma.

Son arananlar:

• ıraylaş,
• Ayanchi,
• yuh,
• Coola,
• Ombudsman,
• altışar,
• zeytinyağı,
• Tecelli,
• ülem,
• duşman,
• xasiyyətnamə,
• manipulate,,
• degişmek,
• parvoz,
• atkaz,
• Anne,
• shank,
• zabun,
• Tajriba,
• ulalmak,
• kiltiñsiz,
• duva