durguşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

durguşmak

[durğuşmok], işl. 1. Ýaşy bir çene ýetmek, gartaşmak. 2. Köp saklanyp saplanmak, arassalanmak, durlanmak.

Son arananlar:

• müsəhhih,
• pribor,
• səyyad,
• tugru,
• teplovoz,
• sanama,
• baştalgıç,
• refakat,
• alagün,
• govur,
• paper,
• chink,
• qaytmoq,
• kuvandırıv,
• Maymun,
• öçli,
• yıplaşmak,
• sero,
• originally,
• Tengri,
• ahengsiz,
• durguşmak