doğo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

doğo

r. iğri ağaç (araba koşumunda).

Son arananlar:

• tolghutush,
• yelpetmek,
• Bakır,
• qəhvədan,
• flavorless,
• giyinti,
• sell,
• tolgon,
• aparmaklyk,
• ogrimoq,
• izzət,
• kızık,
• seza,
• Pənah,
• setin,
• Dökülmek,
• qorul,
• kongil,
• mayiz,
• ibrət,
• mumlu,
• doğo