doýagana

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

doýa-gana

[doýo-ğa:na], hal. Arkaýyn, ine- gana, doýa, geregiňçe, mazaly. Ak öýüň içine düýphalym düşäp, Doýa-gana synlarmykam, Artyk jan! (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• beşinci,
• qadağa,
• parpar,
• soraşdyrmak,
• kuymuç,
• tantalize,
• main,
• zumuruk,
• sözgelişi,
• tavallud,
• lezgiça,
• metropoliten,
• Mərəkə,
• rezende,
• Hasis,
• Savcı,
• bişək,
• xoslik,
• Arif,
• Erken,
• Tatsız,
• doýagana