doýagana

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

doýa-gana

[doýo-ğa:na], hal. Arkaýyn, ine- gana, doýa, geregiňçe, mazaly. Ak öýüň içine düýphalym düşäp, Doýa-gana synlarmykam, Artyk jan! (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• çağar,
• linç,
• nereli,
• kırtçın,
• şünük,
• xomush,
• Üzüqoylu,
• gylýal,
• yulunmaq,
• ıklamak,
• mayil,
• Tomon,
• modalı,
• nak,
• mueyyen,
• doka,
• blaspheme,
• duluç,
• utensil,
• tall,
• genne,
• doýagana