dokma

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dokma

[dokmo], at. 1. Dokamak üçin eriş, ýüplük we ş.m. çekilip ýüwürdilip goýlan serişde, desga. Saýrar şirin dilleri, Dokma dokar elleri (Hüwdi). 2. Dokalan taýýar önüm. Uzuk gyzyň hem dokmasyny kesip, jahana arkaýyn syn etjek güni geldi (H. Derýaýew).
 ‣ Dokma darak halynyň çitimini syk etmek üçin uzyn demir dişli, desseli gural. Gaýra-gaýra bakar men, Dokma darak kakar men (Läle). Dokma kärhanasy dokalýan önümleri taýýarlaýan kärhana.

Son arananlar:

• sohan,
• kıtlık,
• aralaşdırmak,
• kuşmuş,
• çep,
• sabit,
• öncü,
• qosh,
• əlahiddə,
• şoh,
• kezde,
• soğuu,
• sole,
• whilst,
• anıklama,
• öç-,
• yechinmoq,
• yuqori,
• Çı,
• bizimki,
• üstek,
• dokma