dilsuz

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dilsuz

sif. [fars.] klas.
1. Ürəkyandıran, çox təsirli. Bir oddur eşqi-dilsuzun ki, daşlar içrə pünhandır. Füzuli. Bu Xətayinin dilində eşqi-dilsuzun sənin; Oda bənzər kim, həmişə dil kəbab üstündədir. Xətayi.
2. Ürəyiyanan, həssas, şəfqətli.

Son arananlar:

• Bilezik,
• ögeydoğmalıq,
• iblisane,
• Fövq,
• pinti,
• geňirgemek,
• Deniz,
• tufayli,
• terrain,
• sersuv,
• sıçramaq,
• qurtaracaq,
• müştüklü,
• kesimkesim,
• komünikasyon,
• irghatmaq,
• çaşma,
• jumladan,
• nüfus,
• Sirayət,
• çənəboğaz,
• dilsuz