diken
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
diken
и. 1) энә, чәнечке (үсемлек һәм хайваннарда); 2) тигәнәк; тигәнәле үлә; □ diken diken 1) чәнечкесе, энәсе күп булган; 2) тырпайган, үрә торган (чәч, мыек, төк һ. б. ш.)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
diken
Türkiye Türkçesi: diken
Azerbaycan Türkçesi: tikân
Başkurt Türkçesi: inä sänskäk
Kazak Türkçesi: tiken
Kırgız Türkçesi: tiken
Özbek Türkçesi: tikän
Tatar Türkçesi: çäniçki inä
Türkmen Türkçesi: tiken
Uygur Türkçesi: tikän
Rusça: kolüçka