didar
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
didar
is. [fars.] klas.
1. Görünüş, üz, sifət, zahiri sima. Doymaq olmaz didarından bir zaman; Tamaşası, qaşı-qabağı şirin. M.P.Vaqif. Xandostu, amandı, qoyma gəldi! Didarı yamandı, qoyma, gəldi! M.Ə.Sabir. // Üz, çöhrə; gözlər (çox zaman gözəl haqqında). Yar olan yerdə nədir xublərin didarı. S.Ə.Şirvani. Tale yarı yardan aralı saldı; Öksüz ruhum didarə həsrət qaldı. H.Cavid.
2. Görüş, görmə. Ümidim çox idi yetəm didarə; Deyəm ərzi-halı o nazlı yarə. Ə.Nəbati. [Fərman:] Didarın mənə müyəssər olmadı. İndi sənə ən yaxın olan köynəyinə baxıb .. vida edirəm. Ə.Haqverdiyev.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
didar
I. görünüş, sifət, üz
{görünüş, suret, yüz}
II. görmə
{görme}
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
didar
[di:da:r], at. 1. Ýüz, keşp, görnüş. Haýsy aşyk geçdi didardan doýup, Zülpi zerewşanym, ýene geldiňmi? (Halk aýdymy). Baýram jan, didaryňdan aýlanaýyn (A. Durdyýew). 2. Oglana dakylýan at.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
didar
f. Yüz, surat. Didar körüshmek – Görüşmek; birbirini görmek.