deşici
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
deşici
sif.
1. Dələn, deşən, dəlici, deşə bilən. Deşici alət.
2. məc. Sancıcı, dəlici, iti.
Son arananlar:
- kelegü,
- Serçe,
- ımga,
- Cümlə,
- konjonktür,
- anuk,
- Aydınlanma,
- Duba,
- etcen,
- görkəm,
- behalf,
- unrestricted,
- xorillamoq,
- vertikal,
- asurgan,
- filtre,
- blindaj,
- qonit,
- guguruk,
- günübirin,
- yumbalatma,
- deşici