dek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
dek
[Köken: Uydurukça] Değin, -aca/-ece
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
dek
бәйл. тикле, кадәр
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
dek
Türkiye Türkçesi: dek
Azerbaycan Türkçesi: ģädär däk
Başkurt Türkçesi: ḳäⱬär saklı tikli(m)
Kazak Türkçesi: deyin şeyin
Kırgız Türkçesi: çeyin
Özbek Türkçesi: -gäçä ḳadär
Tatar Türkçesi: çaklı kadär tikli(m)
Türkmen Türkçesi: çenli
Uygur Türkçesi: ḳädär -(ḳi) çä -(ği) çä
Rusça: (poslelog) vplot do
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
dek
I, hal. Ümsüm, ýuwaş, asuda, parahat. Dek gezen – dok gezer (Nakyl).
DEK II, Meňzetmegi aňladýan "ýaly, kimin, deý, deýin" manyly sözsoňy kömekçi. Bagdatda nar bişse, Tebrizde injir, Hyrat dek hiç ýeriň pissesi bolmaz (Magtymguly). Alma dek alsam elime, salsam goýna, gizlesem (Balgyzyl).
‣Dek düýn düýnüň özünde, düýnki gün.