deber

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

deber

(malk.) otorite. Anı ~i ulludu: onun otoritesi büyük.

Son arananlar:

• toxum,
• barbata,
• xof,
• külbə,
• irreversible,
• Merdiven,
• hadsiz,
• kuymak,
• iyelik,
• yekshenbe,
• peşew,
• urlamaq,
• tili,
• sırakta,
• təkdir,
• duogoy,
• soqoltaroq,
• layla,
• uyalçak,
• adargı,
• kısas,
• deber