deber

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

deber

(malk.) otorite. Anı ~i ulludu: onun otoritesi büyük.

Son arananlar:

• wheat,
• seghire,
• energy,
• tırtıklı,
• dominant,
• Jahl,
• enunciate,
• insulation,
• pırtlaşdırmaq,
• deb,
• sızı,
• Eşmek,
• çobanaldatan,
• bracelet,
• sarpo,
• jigi,
• harwa,
• gicəlmək,
• yürütmə,
• archazor,
• besbelli,
• deber