danday
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
danday-
övünmek; caka sarmak.
Son arananlar:
- vandal,
- şəriət,
- ordino,
- okra,
- kokat,
- deb,
- süzülmə,
- kayttır,
- yirtiq,
- dymmak,
- älem,
- xira,
- axırıncı,
- menggü,
- tentenilik,
- mindelmek,
- true,
- gürp,
- tüzöş,
- yuldruk,
- tepkek,
- danday