cırcır
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
cırcır
1. иярт. чыр-чыр, чикерткә тавышы. 2. и. 1) чикерткәнең бер тере; 2) шакылдавык (бала уенчыгы); 3. с. күч. лыкылдык, күп сүзле
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cır-cır
car-cur, gacur-gucur. ~-~ çurukla: gacur-gucur eden iskarpinler.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cırcır
gösterişli, şık. ~ kiyimli caş: şık elbiseli genç.