cılıtmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cılıtmak

ısıtmak. Şorpanı cılıtdı: çorbayı ısıttı, peç üynü cılıtadı: soba evi ısıtıyor, cılıtmağan ton: ısıtmayan kürk, aşarıknı cılıtıb sal: yemeği ısıtıp koy.

Son arananlar:

• ethnography,
• ethyl,
• xonasi,
• qaroqchi,
• etibor,
• etige,
• etik,
• etika,
• sogar,
• etikdoz,
• kalı,
• qırdırma,
• konsern,
• köke,
• zındıq,
• köptür,
• külal,
• səyirmə,
• küren,
• küç,
• caşavlu,
• cılıtmak