cük
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cük
1. yük, hayvana yükletilen ağırlık; kızıl cük : kızıl katar; cük taşuuçu maşına : yük taşıyan makine; 2. keçe evin bir köşesine toplanılmış olan yorganlar, yastıklar vs.; cük sanar es. : güveyin köyüne gönderilmeden önce gelinin çeyizini sayma.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cük
yük, ağırlık. Arka ~: sırt yükü, ~ költürgen: yük kaldıran, bir artmaklık ~: bir heybelik yük, ~ taşıv: yük taşıma, ~ salmak: yük vermek, yüklemek, vazife yüklemek (mec.), ~ge salmak: rehine koymak, ~ge berilgen adam: rehine olarak verilen adam, ~ü avur bolsa eşek corğa bolur: yükü ağır olursa eşek rahvan gider (a.s.).