cuvaşma
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cuvaşma
yatışma, yumuşama.
Son arananlar:
- könelge,
- kambağı,
- ele,,
- seldey,
- hoş,
- bılaax,
- sampal,
- solqimoq,
- koyuv,
- tarthan,
- Heyvan,
- vakil,
- magnesium,
- hoparlör,
- giyah,
- malayan,
- aldabsuldab,
- potensiya,
- hezin,
- milliyyət,
- toluv,
- cuvaşma