curka
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
curka
yerelması.
Son arananlar:
- kontinent,
- diger,
- grub,
- Kuşak,
- spending,
- öýdemek,
- Maşgala,
- paraclete,
- orijinal,
- fıstıkçı,
- mueyyen,
- coralav,
- Mufta,
- sozak,
- ŞAKA,
- eköö,
- sevme,
- Tepsi,
- ıhlamur,
- qiyməbalıq,
- siklamen,
- curka