nekâh

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

nekâh

nikâh. ~ etiv: nikah kıyma.

Son arananlar:

• Salı,
• mazbut,
• yutkunmak,
• elig,
• jenap,
• Elbise,
• Körk,
• jörilik,
• Susmaq,
• Susuz,
• facia,
• ehtiyac,
• Dəymə,
• aptes,
• ütmek,
• ölçübbiçmə,
• chüshenche,
• Plita,
• xumorlik,
• under,
• tarıv,
• nekâh