cumuşav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cumuşav

yumuşama. Ceñil ~çu: çabuk yumuşayan.

Son arananlar:

• oblijrokom,
• arınçu,
• Teren,
• feyruz,
• iltisaqi,
• həyasız,
• bota,
• Lisey,
• küröö,
• təzahür,
• azına,
• degişgen,
• pütükchi,
• teli,
• uzanmak,
• Güman,
• politika,
• convert,
• dilaltı,
• köftelik,
• şütümə,
• cumuşav