cuku
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cuku
uyku. Teren ~: derin uyku, ölü ~: ölü uykusu, sabiyni ~su bölünñendi: çocuğun uykusu bölündü, ~dan ayazımak: uykudan kendine gelmek, uykudan açılmak, ~nu boynun burmak: uykuyu köklemek, doyasıya uyumak, ~su kelmek: uykusu gelmek, ~ basmak: uyku basmak, közüne ~ kirmeydi: gözüne uyku girmiyor, ~sun kaldırmak: uykusuz kalmak, talay künnü ~sun kaldırğandı: bir kaç gün uykusuz kaldı, ~su bölünmek: uykusu bölünmek, ~ calkavnu işidi: uyku tembelin işidir (deyim), ~ karın toydurmaz: uyku karın doyurmaz (a.s.).