coppu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

coppu

yumak, yığın, buket, küme. Biçen ~: ot yığını, cüzüm ~: üzüm salkımı, kar ~: kar yığını, cün ~: yün yumağı, ~ cıymak: bir araya yığmak, ~ cıyılmak: bir araya toplanmak, ~ bolmak: kümelenmek, gül ~: çiçek demeti.

Son arananlar:

• xar,
• koşulgan,
• kañırış,
• bıdır,
• tégishinche,
• rafadan,
• Dibek,
• asınmak,
• çavalye,
• cerdik,
• ixtisar,
• Küşültü,
• kasal,
• kurımak,
• hüzn,
• Türkmençe,
• don,
• içil,
• qawimaq,
• uglerod,
• oltartmak,
• coppu