coppu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

coppu

yumak, yığın, buket, küme. Biçen ~: ot yığını, cüzüm ~: üzüm salkımı, kar ~: kar yığını, cün ~: yün yumağı, ~ cıymak: bir araya yığmak, ~ cıyılmak: bir araya toplanmak, ~ bolmak: kümelenmek, gül ~: çiçek demeti.

Son arananlar:

• qəyriadi,
• xama,
• zillət,
• rezilane,
• başgyrt,
• şebeng,
• shpor,
• ishora,
• bələd,
• ok,
• geýimgejim,
• union,
• okuu,
• Dap,
• mənzərə,
• garnir,
• kemçiliksiz,
• neýlemek,
• galva,
• çäge,
• tülbent,
• coppu