ciltin
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ciltin
kıvılcım, ışıltı. ~ köz: gözleri kıvılcım saçan, kıvılcım gözlü, ~ etmek: kıvılcımlanmak, kıvılcım saçmak, közlerim ~ etdile: gözlerim kıvılcımlandı, gözlerimde şimşek çaktı, ~den şınkart canar: kıvılcımdan alev çıkar (deyim), ~ cetmey ot tüşmez: kıvılcım değmeden yangın çıkmaz (a.s.), otnu ışırsañ ~ çığar: ateşi üflersen kıvılcım çıkar, umut ~iñ cuklanmasın: umut kıvılcımın (ışığın) sönmesin.