cerge

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerge

1. sira; 2. hanin karargahi, sarayi: askerdi arbin baştapsiz, cetim tul katin, cergeñdi karan taştapsiz folk: büyük ordu sevk ettin; öksüzleri, dul kadinlari ve karargahini bakimsiz biraktin.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerge

yere. ~ iyilmek: yere eğilmek.

Son arananlar:

• Bölek,
• shipping,
• dastalik,
• yortug,
• raised,
• asıv,
• sılık,
• hulka,
• elge,
• Käşgä,
• külal,
• bəyan,
• güvenç,
• mark,
• bekreşmek,
• çən,
• dayanmaq,
• kulfat,
• yen,
• kömöldürük,
• Hediye,
• cerge