cerge

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cerge

1. sira; 2. hanin karargahi, sarayi: askerdi arbin baştapsiz, cetim tul katin, cergeñdi karan taştapsiz folk: büyük ordu sevk ettin; öksüzleri, dul kadinlari ve karargahini bakimsiz biraktin.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cerge

yere. ~ iyilmek: yere eğilmek.

Son arananlar:

• KARGU,
• income,
• inventor,
• enchant,
• minarə,
• Sərsəm,
• demin,
• yadimaq,
• yuluwalmaq,
• Kimyon,
• olay,
• ilceller,
• zəvvar,
• jüýje,
• dangasa,
• yasın,
• hanjar,
• özerklik,
• bronz,
• karıştırgıç,
• livit,
• cerge