caşağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caşağan

yaşayan, yaşamış. Adam ~ cer: insan yaşayan yer, bılayda bizden alğa ~dıla: burada bizden önce yaşamışlar.

Son arananlar:

• kisəyi,
• Sifilis,
• tesirsiz,
• newspaper,
• chronology,
• Tayan,
• cokto,
• kelishmagan,
• Hansı,
• ürkümek,
• defiant,
• ılık,
• zorla,
• cezik,
• sürtüvçü,
• sındır,
• helve,
• Qoyin,
• herhangi,
• vədələşmək,
• bahis,
• caşağan