caşağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caşağan

yaşayan, yaşamış. Adam ~ cer: insan yaşayan yer, bılayda bizden alğa ~dıla: burada bizden önce yaşamışlar.

Son arananlar:

• citrus,
• ağırlamaq,
• tokuş,
• compression,
• yulumak,
• əfsunkar,
• fal,
• xalça,
• sahip,
• buzov,
• superfluous,
• fərziyyə,
• konstruktivizm,
• Eski,
• caki,
• oromol,
• ayırmaç,
• lunch,
• Varsayım,
• aar,
• toqqa,
• caşağan