caşağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caşağan

yaşayan, yaşamış. Adam ~ cer: insan yaşayan yer, bılayda bizden alğa ~dıla: burada bizden önce yaşamışlar.

Son arananlar:

• Pastırma,
• chanqoq,
• güýzemek,
• çağırmaq,
• cleric,
• çirkin,
• humanism,
• jubba,
• ağaç,
• xəstə,
• Dragon,
• etkin,
• kursak,
• sürgüç,
• fonar,
• toprak,
• forgetfulness,
• səngək,
• süsmek,
• favorable,
• kəm,
• caşağan