caşamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
caşamak
yaşamak, oturmak, ikamet etmek. Ala şaharda caşaydıla: onlar şehirde yaşıyorlar, kartlıkga ~: çok yaşamak, ihtiyarlayıncaya kadar yaşamak, caşarğa erkinlik: ikamete izin, birge ~: birlikte yaşamak, bu kölde çabak caşamaydı: bu gölde balık yaşamıyor, caşamağanlay kart bolduk: yaşamadan yaşlandık, caşağan ömürümde: yaşadığım ömrümde, sen köb caşağın!: sen çok yaşa!