cavun
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cavun
(malk.) bk. cavum.
Son arananlar:
- hiza,
- amır,
- çinar,
- berbaşagaýlyk,
- mehsulat,
- çankalık,
- affinity,
- üçgen,
- almaçı,
- kubok,
- köbə,
- maltay,
- göterilmek,
- təbliğat,
- sumtur,
- qozgalmoq,
- gilənar,
- uncha,
- meder,
- psychologist,
- touched,
- cavun