cavun
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cavun
(malk.) bk. cavum.
Son arananlar:
- hazırcavab,
- bötöy,
- furkan,
- təriq,
- Loğusa,
- taklan,
- ogramak,
- fukara,
- zagyplanmak,
- sandırğa,
- diksiyon,
- singmoq,
- kaşka,
- megaton,
- kimişke,
- Uzatmak,
- xeyirxahlıq,
- bıstır,
- bedişlev,
- yasadışı,
- listaj,
- cavun