carma

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

carma

1. yararak koparılmış (uzun) çıra; 2. üvütülmüş arpadan yahut buğdaydan yapılan çorba.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

carma

yarma, kırık, ufalanmış, parçalanmış. Nartüh ~: mısır yarması, arpa ~: arpa yarması, ~ tirmen: yarma yapan değirmen.

Son arananlar:

• kaydagı,
• cüret,
• elektron,
• kordo,
• sonant,
• dayak,
• children,
• Tahribat,
• oynav,
• marul,
• morarmak,
• rope,
• Ova,
• politika,
• müjdəçi,
• firuzə,
• hulasa,
• hamur,
• mezhep,
• dümsük,
• gamhot,
• carma