carma

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

carma

1. yararak koparılmış (uzun) çıra; 2. üvütülmüş arpadan yahut buğdaydan yapılan çorba.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

carma

yarma, kırık, ufalanmış, parçalanmış. Nartüh ~: mısır yarması, arpa ~: arpa yarması, ~ tirmen: yarma yapan değirmen.

Son arananlar:

• protestantizm,
• tayrañda,
• dindaş,
• tr,
• kürrə,
• homage,
• udarnik,
• bedähet,
• göle,
• Məzəli,
• seyran,
• añkı,
• beliñ,
• Nazir,
• hakaret,
• arzamak,
• Matter,
• yamdu,
• kéyin,
• duzemek,
• Gökkuşağı,
• carma