caravlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caravlu

1. yararlı, faydalı. ~ adam: faydalı insan, ~ bolmak: yararlı olmak, ~ darman: faydalı ilaç. 2. işe yarar, çok iyi, mükemmel. Atam meñe ~ bir at berdi: babam bana çok iyi bir at verdi, habçükleni ~sun caravsuzun ayırığız: eşyaların işe yarayanını ve işe yaramayanını ayırınız.

Son arananlar:

• Qənim,
• fikrən,
• clarify,
• Caba,
• tabiatsozlik,
• Yayma,
• çaşıtlık,
• qeyr,
• jet,
• takyklamak,
• saba,
• söykemek,
• differently,
• tiara,
• kiri,
• köni,
• doň,
• meňkeş,
• favori,
• cuuktat,
• äkletmek,
• caravlu