caratmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
caratmak
1. beğenmek, (işe) yaratmak, (bir işte) kullanmak. Men anı caratama: ben onu beğeniyorum, sabiy bir cukğa carasın: çocuk bir işe yarasın, caş kıznı caratadı: oğlan kızı beğeniyor, bu kañalanı bir cukğa caratayım: bu tahtaları bir şeye kullanayım. 2. yaratmak, halk etmek. Carathan Allah: yaradan Allah, caşlığıñdan beri bizni etibizden toymadıñ, biz haribleni tavda caşarğa koymadıñ, endi bizni koysañ, Carathan Allah koymasın!: gençliğinden beri bizim etimizden doymadın, biz garipleri dağda yaşamaya komadın, şimdi bizi bırakırsan, Yaradan Allah (seni) komasın! (Biynöger Destanından), koynu Allah caratdı, eçki coldan koşuldu: koyunu Allah yarattı, keçi yoldan katıldı (deyim).