çeriv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çeriv
asker, askeri birlik.
Son arananlar:
- pişek,
- tütək,
- Vasıta,
- yaratmaq,
- toburçak,
- Barabar,
- şarlatan,
- nonsensical,
- vzvod,
- nəş,
- ikametgâh,
- yurdlama,
- bek,
- saçılmak,
- Membran,
- ARLAMAK,
- okşu,
- GÜNCEL,
- dişdan,
- Zogora,
- löküldö,
- çeriv