çeriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çeriv

asker, askeri birlik.

Son arananlar:

• özölön,
• normal,
• boyanmaq,
• dislocate,
• süyüv,
• hesaplı,
• creed,
• yüzmek,
• kalıvbala,
• huluskarlık,
• worry,
• egsemek,
• zilzala,
• pöze,
• ençikte,
• dostýar,
• ecclesia,
• ölkön,
• glaze,
• ünsli,
• Çekirge,
• çeriv