caramağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caramağan

yaramayan, yaramaz, fena, kötü, faydasız. ~ söz: fena söz, cukğa ~: bir şeye yaramayan, ~ kılık: kötü karakter.

Son arananlar:

• tübölük,
• darlık,
• drel,
• halol,
• urluk,
• basyk,
• könök,
• bülün,
• giyotin,
• Uvak,
• süyüü,
• tec,
• tutdurmaq,
• sasık,
• üyröt,
• çemiç,
• eşkile,
• fixed,
• köməksiz,
• martyrdom,
• bəhr,
• caramağan