cara
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cara
I, yara; cerha; karha.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cara-
II, 1. hoşa gitmek, yaramak; carayt: olur; iyi; işe yarar; işke carabayt 1) işe yaramıyor; 2) hükümsüz; biz dagı sizdiñ bir işiñizge carap kalarbz: bir vakit bizde sizin bir işinize yararız: bir ooz. << kel >> digenge carabayt: << buyu runuz inşallah >> demesini bile bilmiyor; 2. antrenöman görmek; koşuya, sefere hazır bulunmak (at hakkında )
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cara
yara. Avur ~: ağır yara, aşlanñan ~: haşlanan yara, ok ~: ok yarası, kılıç ~: kılıç yarası, ~ salmak: yaralamak, cürek ~: kalp yarası, bıçak ~ bitelir, avuz ~ bitelmez: bıçak yarası kapanır, dil yarası kapanmaz (a.s.).