calğanıvçu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
calğanıvçu
eklenici, ilave edilici.
Son arananlar:
- calğanñan,
- nergis,
- cörmö,
- kuşluk,
- fide,
- başgan,
- yezdan,
- tereze,
- assimilyasiya,
- mağana,
- betlemek,
- chimdimoq,
- zibil,
- tartakta,
- toxumaq,
- Tacir,
- steril,
- kıyınlaşmak,
- baysa,
- közö,
- çıla,
- calğanıvçu