callı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

callı

bk. canlı (2.).

Son arananlar:

• turaktuu,
• barpo,
• sakalık,
• taýdaş,
• mıcır,
• şalvar,
• Agmak,
• scepticism,
• gyssanmaç,
• Zəfər,
• baştutan,
• android,
• yuvundi,
• bagna,
• görmegörüş,
• biçənək,
• Yazmak,
• sonra,
• ökür,
• arañ,
• bent,
• callı