callı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

callı

bk. canlı (2.).

Son arananlar:

• Hapis,
• aki,
• praqmatist,
• evet,
• tesirsiz,
• putluk,
• eyvah,
• vəfalı,
• tinbildek,
• kırça,
• pepe,
• ökül,,
• Kaplumbağa,
• uruv,
• Dirençli,
• piece,
• birthmark,
• mehey,
• il,
• arrange,
• mütalaa,
• callı