calka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

calka

yele, ense. Atnı ~sı: atın yelesi, ~sın kayırğan at: yelesini kabartan at.

Son arananlar:

• irwi,
• assimilyasiya,
• girtmek,
• Jesus,
• choyfurush,
• kedge,
• Kuta,
• elit,
• iliqmiliq,
• alagaraňky,
• Sağlıklı,
• isyankar,
• supine,
• tozama,
• ögünlük,
• hameş,
• perwer,
• tuhan,
• ındı,
• dialog,
• irilmek,
• calka