calka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

calka

yele, ense. Atnı ~sı: atın yelesi, ~sın kayırğan at: yelesini kabartan at.

Son arananlar:

• abhor,
• heklemek,
• mindemek,
• dayı,
• Sözcük,
• atıfet,
• kallıq,
• koomay,
• arakçı,
• reformation,
• oylanmaq,
• still,
• buyrak,
• salgha,
• afraid,
• pastahane,
• demon,
• başkasın,
• şerim,
• Muvaffakiyet,
• alver,
• calka