calan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

calan-

yalanmak: koygo tiygen börüdöy, oozu murdun calanıp folk. : koyuna saldıran kurt gibi ağzını burnunu yalayıp.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

calan

1. Çıplak, soyulmuş, tek, yalın. ~ kabırğa: çıplak duvar, ~ kımıja: çırılçıplak, ~ ayak: yalınayak, ~ baş: başı açık, ~ kölek: tek gömlek, ~ caş: çıplak delikanlı. 2. (malk.) ancak, sadece, yalnız, tek, salt.

Son arananlar:

• istilah,
• buçı,
• intervyu,
• hoof,
• məşqçi,
• KISMET,
• badboy,
• köçmevçü,
• toptancı,
• Lanat,
• initial,
• ULAK,
• argo,
• kesin,
• temteñ,
• tañıl,
• şulha,
• bostok,
• arkalamak,
• suyukli,
• qarar,
• calan