cahil
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
cahil
[Köken: Arapça] Bilimsiz
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
cahil
Türkiye Türkçesi: cahil
Azerbaycan Türkçesi: câhil nãdan
Başkurt Türkçesi: nadan gramotahıⱬ bilimhiⱬ
Kazak Türkçesi: oraşolaḳ ukıpsız şorkak
Kırgız Türkçesi: sabatsız bilimsiz
Özbek Türkçesi: càhil
Tatar Türkçesi: nadan gramotasız bilimsiz
Türkmen Türkçesi: sovatsız bilimsiz
Uygur Türkçesi: cahil
Rusça: negramotnıy neobrazóvannıy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cahil
sif. [ər.]
1. Oxumamış, savadsız, avam, nadan, anlamaz, qanmaz, heç şeydən xəbəri olmayan. Ağ at ilə cahil ağaya qulluq eləmə. (Ata. sözü). Kaş bir qətrə meyə qiymət olaydı min can; Düşməyəydi bu qədər cahilü nadan əlinə. S.Ə.Şirvani. Ev-eşik, uşaqlar zəhmətsevməyən, lovğa, cahil Tamaşanın öhdəsində qaldı. Ə.Əbülhəsən.
2. Bax cahıl. [Pərviz Rüstəmbəyə:] Deyəsən, sən də ayılırsan, – dedi. – Bəs necə, cahil, cavan deyilmi? Çəmənzəminli.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
cahil
I. avam, nadan
{avam, nadan}
II. qaba, kobud, ədəbsiz
{kaba, nezaketsiz, edepsiz}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
cahil
bilgisiz, cahil
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cahil
cahil, bilgisiz. ~ halk: cahil halk, ~ molla din buzar: cahil molla din bozar (deyim), kara ~: kara cahil, ~ adam: cahil adam.