cabalak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabalak

kar lâpası, yıldız şeklinde kar tanesi, kelebek (orak makinesi için), kuşbaşı. ~ kar cavadı: kuşbaşı kar yağıyor, orak meşinanı cabalağı sıñandı: orak makinesinin kelebeği kırılmış.

Son arananlar:

• ownuk,
• sümdürmek,
• Tuzak,
• teh,
• pervasive,
• surakçı,
• oruu,
• abroy,
• BARE,
• maili,
• solukmak,
• leksikologiya,
• armaweri,
• şaşike,
• iner,
• kasbsiya,
• bebaxt,
• tutumlu,
• ŞAPKA,
• disparage,
• toyo,
• cabalak