bədhal

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bədhal

sif. [fars. bəd və ər. hal] Halı pis, halı ağır, vəziyyəti ağır. Xəstə dünən bədhal idi. – Öylə bədhaləm ki, əhvalım görəndə şad olur; Hər kimin kim, dövr cövründən dili-naşadı var. Füzuli.

Son arananlar:

• birl,
• yurd-yuva,
• naki,
• kumpul,
• gənəşik,
• öwürmek,
• toralghu,
• klizma,
• guýguç,
• cərgələşmək,
• İlçe,
• sıg,
• Temel,
• É™l,
• dırmıq,
• Müqəşşər,
• çerçevelemek,
• bizdegi,
• paça,
• kaşkulak,
• atılbatıl,
• bədhal