bürüşük
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bürüşük
1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış-qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – [Kərim baba] bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçik qara buludu göstərərək: – Baxın [dedi] A.Şaiq. // Əzik. Nəriman diqqət edəndə saatını, .. bürüşük zərfi tapdı. Mir Cəlal.
2. is. Qırış. Lampanın işığında onun [Xanpərinin] üzündəki bürüşüklər, alnındakı qırışıqlar aydın görünürdü. Ə.Vəliyev.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bürüşük
I. qırışıq, əzik
{kırışık, buruşuk}
II. yığılı, bükülü
{yığılı, bükülü}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bürüşük
buruşuk