Söl

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

söl

1. yaralardan çıkan irin; plazma; 2. kad. kan.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

söl

ağ. bk. sögel.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

söl

sâkin, dingin, zayıf, hafif. ~ boluv: sakinleşme, zayıflama, hafifleme, avruğanı bir kesek ~ boldu: hastalığı biraz hafifledi, ~ etmek: hafifletmek, darman avruvnu ~etdi: ilaç hastalığı hafifletti, otnu bir kesek ~ etigiz: ateşi biraz hafifletiniz, suv-söl bolmak (d): sel-sebil olmak.

Son arananlar:

• howulhalat,
• Çapulcu,
• sökmek,
• Sırımaq,
• ceremony,
• howalanmak,
• qepez,
• prefabricated,
• Üzre,
• orospuluk,
• tint,
• bulutluq,
• iyesiz,
• bütevünley,
• sınaqçı,
• söylenti,
• iletkenlik,
• qatma,
• bezm,
• burtuguy,
• fesleğen,
• Söl