böçke

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

böçke

fıçı, varil.

Son arananlar:

• komuklamak,
• beh,
• duruk,
• pərçim,
• tapındık,
• goram,
• washing,
• pyşt,
• bakşı,
• arıl,
• oñulmak,
• interference,
• tropik,
• Keng,
• become,
• Gelişme,
• pakizə,
• naümid,
• biriktirüü,
• demagnetize,
• larch,
• böçke